ตราแผ่นดินของ
บรูไน (
มาเลย์: معطف من الأسلحة بروناي.) ใช้เครื่องหมายอย่างเดียวกับที่ปรากฏใน
ธงชาติบรูไน เริ่มใช้เมื่อ
พ.ศ. 2475ประกอบด้วยสัญลักษณ์ 5 อย่าง คือ ราชธวัช (
ธง) พระกลด (
ร่ม) ปีกนก 4 ขน มือสองข้าง และซีกวงเดือนหรือพระจันทร์เสี้ยว ภายในวงเดือนซึ่งหงายขึ้นนั้น มีข้อความ
ภาษาอาหรับจารึกไว้ ซึ่งแปลความได้ว่า "น้อมรับใช้ตามแนวทางของ
พระอัลเลาะห์เสมอ" ("Always in service with God's guidance") เบื้องล่างสุดมีแพรแถบจารึกชื่อประเทศไว้ว่า
บรูไนดารุสซาลาม (
มาเลย์: بروناي دار السلام) แปลว่า นครแห่งสันติ
สัญลักษณ์ต่างๆ มีความหมายดังนี้
ราชธวัช (Bendera) และพระกลด (Payang Ubor-Ubor) หมายถึง สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งบรูไนดารุสซาลาม (ของทั้งสองสิ่งนี้ นับเป็นเครื่องราชกกุธภัณฑ์ตามคติบรูไน)
ปีกนก 4 ขน (Sayap) หมายถึง การพิทักษ์ความยุติธรรม ความสงบ ความเจริญ และสันติสุขของชาติ
มือสองข้างที่ชูขึ้น (Tangan หรือ Kimhap) หมายถึง หน้าที่ของรัฐบาลที่จะยกระดับความมั่งคั่ง สันติสุข และความวัฒนาถาวรให้เจริญรุ่งเรืองสืบไป
ซีกวงเดือนหงาย (Bulan) หมายถึง
ศาสนาอิสลาม อันเป็นศาสนาประจำชาติ
ที่มา: https://th.wikipedia.org
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น